Een toevallige ontmoeting brengt hen samen: Áurea, een lerares van middelbare leeftijd, en Áureo, een jonge man. Onmiddellijk vertelt Áurea het verhaal van Endymion, een knappe jonge herder, die volgens de Griekse mythologie begeerd werd door de Maangodin. Zij besluit naar de aarde te komen om hem te kussen, waarop Zeus hem als straf voor eeuwig laat slapen. Áureo luistert geïnteresseerd naar de verhalen die de vrouw hem vertelt. Bij haar thuis vertelt ze hem over haar verleden als schrijfster, over haar vader en moeder, en over de eenzaamheid van haar leven. Educação sentimental is in feite een lange monoloog, waarin Áurea nu eens praat en dan weer woordeloos danst of zich door het huis beweegt. Regisseur Júlio Bressane, veteraan van de Braziliaanse experimentele cinema, gebruikt een theatrale setting om thema’s als kunst, spiritualiteit en liefde te behandelen. Ondanks de statige toon is er ook een lichte toets. In de slotscènes wordt het verrassende verleden van de zwijgzame jongen onthuld, en de lange serie outtakes aan het eind van de film verraadt een vrolijk maakproces.