De ‘kust van de dood’ is het stuk Galicische kust in het uiterste noordwesten van Spanje. Eeuwen geleden marcheerden Romeinse legioenen naar het plaatsje Fi(ni)sterre, om daar de zon in de onderwereld te zien wegzakken. Op dagen met mist of een zware storm lijkt het einde der tijden nog altijd nabij. De schipbreuken op de Atlantische Oceaan, langs de rotsige kust, zijn talrijk. De Spaanse regisseur Lois Patiño maakte een indrukwekkend filmisch essay aan de kust van de dood, met schitterende, verstilde, zeer contemplatieve beelden van mens en natuur; van de vissers, schelpenrapers en houthakkers, van de zee, de rotsen, de bomen en de wind. De bewoners vertellen hun persoonlijke, intieme verhalen die zijn geladen door de lange geschiedenis van het legendarische landschap. De uiterst rustgevende sequentie waarin het water in een kanaal stijgt en daalt, stijgt en daalt, kan worden gezien als hommage aan James Bennings Casting a Glance (2007).