What They Don’t Talk About When They Talk About Love

‘Zo saai, het gaat altijd over de liefde’, zegt iemand over het romantische hoorspel dat haar vriendin op de radio beluistert. Dat er nog altijd variaties op het thema liefde te bedenken zijn, bewijst de tweede film van de jonge Indonesische regisseur Mouly Surya. Zij situeerde het ook door haar geschreven What They Don’t Talk About When They Talk About Love in een school voor blinden en slechtzienden te Jakarta.
Net als ieder ander hebben zij ook verlangens. Om de aandacht te trekken van de jongen op wie zij heimelijk verliefd is, koopt Diana zijn favoriete parfum. Maya wil ondanks haar handicap actrice worden, maar heeft veel te stellen met haar vriend die haar veelvuldig in de maling neemt. Ook Fitri wordt voor de gek gehouden – door een hardhorende hardrocker die zich als geheimzinnige dokter voordoet.
Surya’s film, vol vloeiende steadicamshots door de gangen van het instituut, gaat niet alleen over blindheid, maar eigenlijk over alle zintuigen: er wordt volop geproefd, geluisterd, geroken en aangeraakt.

• 

• 

• 

•