Provost focust op alledaagse taferelen, van een ruziënd stel tot verloren dronkaards in de hyperkinetische, nachtelijke stad. Er wordt een moord gesuggereerd, vermoedelijk beraamd door de Japanse maffia. Provost vertelt niet het verhaal, maar schetst wel de spanning uit het klassieke misdaadgenre. Met onderhuidse muziek, betekenisvolle blikken, mobiele telefoons en sirenes wordt een suspense gecreëerd die erg meeslepend is, maar nooit tot een ontknoping komt.