Op het scherm: beelden van een casting van verschillende acteurs. De toeschouwer heeft dit niet meteen door. Tegen het einde past Moeratova een kunstgreep toe. De zwart-witbeelden worden afgebroken en er verschijnt kleur. In de bioscoopzaal bespreken de producent en een potentieel investeerder, een suikermagnaat, het materiaal van de onvoltooide film. De regisseur is dood en er is geen geld om de film af te maken.
Moeratova nodigde niet alleen Russische film- en toneelsterren uit om mee te werken aan deze film, ze vroeg ook amateurs die eerder met haar gewerkt hadden. Met het in beeld brengen van een casting past ze opnieuw haar geliefde kunstgreep van de refreinen toe; de herhaling van steeds dezelfde scene, met dezelfde replieken in een en hetzelfde interieur, met een aantal acteurs die dezelfde rol spelen, verwerft zo een niet-triviale waarde, tegelijk ironisch en filosofisch.
Moeratova is geboeid door de veelzijdigheid van de eenzijdigheid en omgekeerd. En door de mogelijkheden van esthetische transformaties tussen de wereld van toen en van die we nu waarnemen.
- Filmmaker
- Kira Muratova
- Productieland
- Oekraïne
- Jaar
- 2012
- Festivaleditie
- IFFR 2013
- Lengte
- 114'
- Medium/Formaat
- DCP
- Originele titel
- Vecnoe vozvrascenie
- Taal
- Russisch
- Producent
- Oleg Kokhan
- Productiebedrijf
- Sota Cinema Group
- Sales
- Sota Cinema Group
- Scenario
- Kira Muratova
- Camera
- Vladimir Pankov
- Editor
- Valentina Oleynik
- Production Design
- Evgeny Golubenko, Oleg Khvastov
- Sound Design
- Alexander Schepotin
- Muziek
- Valentin Silvestrov
- Cast
- Renata Litvinova, Oleg Tabakov