L’ultimo terrestre
L'ultimo terrestre
Welke gaven hebben buitenaardse wezens die buiten het bereik van mensen liggen? Een levenloze omgeving opnieuw laten bloeien. Goed van kwaad onderscheiden. Maar vooral: geestelijke bevrijding brengen.
In dit Italiaanse sciencefictiondrama, dat in zijn donkere maar warme sfeer doet denken aan de moderne klassieker Donnie Darko, staat een ruimteschip op het punt op aarde te landen. De angst regeert. Alleen de introverte Luca, ober in een deprimerende bingohal, blijft rustig onder de naderende invasie. Hij leidt zelf het leven van een alien: teruggetrokken en solitair. Luca groeide op zonder moeder en heeft alleen contact met zijn vader, zijn macho collega’s en twee prostituees. Zijn relatie met het vrouwelijk geslacht is moeizaam te noemen; maar is hij zich ervan bewust hoe dat komt?
Gianni Pacinotti, die furore maakte als striptekenaar, baseerde zich voor zijn speelfilmdebuut op een graphic novel van collega Giacomo Monti. Dat is terug te zien in de kleurrijke sets en de absurde, droogkomische dialogen. Deze psychologische karakterstudie houdt subtiel het midden tussen filmisch realisme en fantasie.
Film details
- Productieland
- Italië
- Jaar
- 2011
- Festivaleditie
- IFFR 2012
- Lengte
- 96"
- Medium/Formaat
- 35mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Eden’s Ark
Opgebouwd uit found footage, echt en vals, naast beeldschoon gedraaide beelden in de voetstappen van de nieuwsgierige verteller: A arca do Éden is
-
Nuit #1
Nikolaï ziet de mooie Clara in een nachtclub. Clara gaat met hem mee naar huis voor een onenightstand. De kortstondige seks wordt spoedig gevolgd d
-
Oslo, August 31st
Regisseur Joachim Trier (Reprise) doet geen moeite de Scandinavische clichés over depressies en zelfmoordstatistieken te ontkrachten: zijn net afge