Girimunho

De tijd doet het rustig aan in São Romão, gelegen in een uithoek van Brazilië. De rivier volgt er kalmpjes zijn loop, niemand maakt zich druk. De jonge Branca denkt erover om elders te gaan studeren, maar voorlopig houdt een belangrijke taak haar thuis: de zorg voor haar oma, die na het overlijden van haar man wel wat gezelschap kan gebruiken.
Ze is een levendige dame, de 81-jarige Bastú, net zoals haar oude vriendin Maria, die elk lokaal feest opluistert met haar muziek en zang. De buurvrouwen hebben veel steun aan elkaar, maar Maria weet ook geen oplossing voor de geestverschijningen waar Bastú last van heeft.
Girimunho bevat een aantal prachtig opzwepende muziekscènes, maar excelleert vooral in kalme tevredenheid. De filmmakers werkten zes jaar aan hun zorgvuldige speelfilmdebuut. Realisme was hun doel, al gaat dat in in São Romão gepaard met een vleugje magie. De acteurs zijn allen amateurs die grotendeels zichzelf spelen; hun levens en herinneringen zijn verwerkt in dit liefdevolle drama waarin generatiekloven niet bestaan en oud en modern Brazilië naadloos in elkaar overgaan.