Eigenlijk heet hij Oscar, maar hij wordt door zijn vrienden Goliath genoemd omdat hij zijn vriendin vermoord zou hebben. Dat vertellen Oscar en zijn broertje Nico tegen een interviewer buiten beeld, aan het begin van Verano de Goliat. Zo begint de vijfde film van Nicolás Pereda als een documentaire, om even later over te gaan in een speelfilm als we huisvrouw Teresa door een veld zien sjokken met een zware koffer. Ze is net door haar man Eduardo in de steek gelaten. Met een intrigerende mengeling van fictie en documentaire schetst Pereda een beeld van een klein plattelandsstadje, waar het niet zo ongewoon blijkt te zijn dat mannen hun gezin in de steek laten (vaak om in de Verenigde Staten te gaan werken), waar weinig werk is en waar soldaten rondlopen die de verveling verdrijven door mensen te intimideren. Een gemeenschap waarin de verschoppeling Oscar en de eenzame Teresa zich maar moeilijk staande houden.