Op 27 februari 2010 trof een aardbeving met kracht 8,8 op de schaal van Richter de centrale kusten van Chili. 500 mensen vonden de dood, 500.000 gebouwen gingen tegen de vlakte. Drie weken later, toen de eerste schok achter de rug was, reisde filmmaker José Luis Torres Leiva naar het verwoeste gebied om in acht dagen een documentaire te draaien.
Het is geen journalistieke reportage, meer een visuele meditatie op de nasleep van de ramp. Torres Leiva legt, net als in het in 2008 voor de Tiger Award Competitie geselecteerde El cielo, la tierra y la lluvia, zijn unieke poëtische oog voor natuurlijke landschappen en stedelijke omgevingen aan de dag. Hij filmt de ingestorte wegen, de ingezakte huizen en de puinruimende shovels in de verte als stillevens.
De boodschap is helder: dit land is onleefbaar geworden. En de wederopbouw begint met verdere destructie: het wegruimen van de brokstukken, voordat de nieuwe infrastructuur kan verrijzen. In de horror ligt zowel melancholie als hoop verscholen.
- Filmmaker
- José Luis Torres Leiva
- Productieland
- Chili
- Jaar
- 2010
- Festivaleditie
- IFFR 2011
- Lengte
- 60'
- Medium/Formaat
- Betacam Digi PAL
- Internationale titel
- Three Weeks Later
- Taal
- geen dialoog
- Producent
- José Luis Torres Leiva
- Sales
- José Luis Torres Leiva
- Scenario
- José Luis Torres Leiva
- Camera
- José Luis Torres Leiva
- Editor
- José Luis Torres Leiva
- Sound Design
- Roberto Espinoza
- Muziek
- Diego Noguera