Speak

Dat voorbijgangers op straat in de Ugandese hoofdstad Kampala regelmatig in de camera kijken, is geen toeval. De regisseurs van het ‘African guerilla filmmaking collective' Yes! That’s Us bedachten een verhaal, verzamelden cast en crew en trokken met een camera de straat op. Niks figuranten, dolly’s of kunstmatige belichting, gewoon camera aan en acteren.
Na een schokkende gebeurtenis waarover de kijker lang in het ongewisse wordt gelaten, trekt de doofstomme Hope van haar geboortedorp naar Kampala om haar zusje G. op te zoeken. Maar G. zit niet te wachten op de verantwoordelijkheid die de zorg voor haar zus met zich meebrengt. Na het zoveelste conflict loopt Hope het huis uit en verdwijnt in het doolhof van straten en steegjes van de hoofdstad. Daar leert ze hardhandig de gevaren van het leven op straat kennen.
Tegenover het in Centraal-Afrika geliefde melodramatische acteren van de Nigeriaanse Nollywoodfilms valt dit ‘lowbudgetguerilladrama' juist op door een meer ingehouden stijl.