Love Addiction

In zijn tweede speelfilm vraagt regisseur Uchida Nobuteru veel van zijn vier acteurs. Ze worden overgeleverd aan heftige emoties, met weinig verhaal om zich aan vast te klampen – het is alsof ze alleen gelaten zijn met elkaar en met de camera. De personages werken allemaal voor hetzelfde bedrijf, maar we volgen hen buiten werktijd, in hun kleine appartementen, op weg naar hun werk of in de gangen van de metro.
Yukako heeft een relatie met haar collega Shigehisa. Er zijn spanningen in de relatie en Yukako verdenkt Shigehisa ervan er een andere relatie op na te houden. Het maakt Yukako verward en instabiel. Op een dag valt ze flauw in een metrostation. Ze wordt geholpen door Noboru, een collega. Noboru is verliefd op de tijdelijke medewerkster Saeko, maar die beantwoordt zijn liefde niet. Saeko is feitelijk de geheime liefde van Shigehisa.
Het verhaal lijkt op dat van een soapserie of zelfs van een komedie, maar het spel en de enscenering ogen zo realistisch dat het lijkt of we getuige zijn van heftige therapeutische sessies. Liefde is volgens de filmmaker niet altijd iets moois of zelfs maar iets dat je kunt controleren. Persoonlijkheden en situaties kunnen te veel verschillen om tot een harmonieuze oplossing te komen. Dat wil niet zeggen dat mensen hun poging tot liefhebben opgeven, want het werkt inderdaad als een verslaving.

• 

• 

•