Net als in zijn vorige, korte film Don’t Step out of the House! onderzoekt Jo Sung-Hee in zijn lowbudget speelfilmdebuut de menselijke kwetsbaarheid en de angst voor indringers. Voor de zwangere Sun-Young krijgt een taxirit naar haar geboorteplaats Taeryong een bizarre wending als er een passagier instapt die alles over haar en de chauffeur lijkt te weten. Hij begint af te tellen, en bij nul aangekomen wordt alles zwart. Wanneer Sun-Young alleen in de auto ontwaakt, doet haar telefoon het niet. Het enige teken van leven is een briefje van de chauffeur. Gewond en uitgeput gaat ze op zoek naar de toedracht en de identiteit van de mysterieuze bijrijder. Ondertussen houdt ze een dagboek bij voor haar ongeboren kind. In deze kale, post-apocalyptische wereld is niemand te vertrouwen. Walkietalkies en achtergelaten briefjes zijn de schaarse vormen van communicatie. Grommende geluiden vormen de voorbode van iets dat groter is dan Sun-Young zelf.