Aitá

In alle hoeken en kieren van een oud leeg huis in het Baskische dorp Astigarraga ligt de geschiedenis van het huis verscholen, die teruggaat tot de vroege Middeleeuwen. Zelfs in de stofnesten zijn herinneringen opgeslagen. Ze worden aan het licht gebracht in het tweede deel van deze observerende, bijna dialoogloze film, door de oude filmpjes die op de muren worden geprojecteerd. De filmkorrel van het celluloid vult zo de gaten op van de verweerde muren.
Het licht speelt een sleutelrol in Aitá, dat zonder script tot stand is gekomen en geïnspireerd is door de schilderijen van Mark Rothko. Elke dag laat de beheerder de lichtstralen binnen zodat het huis tot leven komt. Bezoekers komen en gaan. De houtwormen blijven. Aan het eind van de dag sluit hij het huis en laat het achter in stilte.
Het licht is ook het essentiële materiaal van cameraman Jimmy Gimferrer, winnaar van een Gaudí Award voor El cant dels ocells in 2008. Regisseur José Maria de Orbe maakte eerder installaties met geoxideerd koper en de abstract-expressionistische reclamefilm Crossroads.