Tajouj

Gubara beschouwde deze film, zijn eerste verhalende speelfilm, als zijn allerbeste werk. Het verhaal speelt zich honderd jaar geleden af op een totaal geïsoleerde plek in het oosten van Soedan. Tajouj is het mooie nichtje van een jong lid van de stam dat stapelverliefd is op haar. Hij spreekt zijn liefde voor haar in het openbaar uit door een lied te zingen. Dat druist echter in tegen de tradities van de stam en daarom wijst zijn oom zijn huwelijksaanzoek af. Wanneer de jongeman dan weggaat en spijt betuigt, wordt het huwelijk uiteindelijk toch toegestaan. Inmiddels heeft ook een andere man belangstelling getoond voor Tajouj, hetgeen de jaloezie wekt van de hoofdpersoon. Dat leidt tot een hele reeks ontsporingen met tragische afloop en de jongeman wordt een balling in de woestijn, een rondtrekkende troubadour.