Weinig mensen weten nog dat Jean-Luc Godard halverwege de jaren zeventig, samen met zijn vrouw Anne-Marie Miéville, naar het recent onafhankelijk geworden Mozambique trok om de jonge marxistische republiek te helpen een televisiesysteem op te zetten. Godard vroeg zich af hoe televisie kon worden ingezet om de bevolking van Mozambique een niet-koloniaal beeld van zichzelf te geven.
Kunstenares en videomaker Ella Raidel was geïntrigeerd door de vraag van Godard, en vroeg zich op haar beurt af welk beeld de Mozambikaanse media tegenwoordig geven van de bevolking. Raidel bezoekt rapdichters, hiphopmuzikanten, radio- en televisieshows. Ze kijkt achter de schermen en laat de makers van muziekvideo’s en glamourshows zelf aan het woord. Niet door hen te interviewen, maar door hen aan het werk te laten zien of hen te vragen om voor haar camera op te treden.
Raidel verbleef langere tijd in Maputo en draaide en verzamelde meer materiaal, maar koos uiteindelijk voor een fraaie collectie opnamen waaruit de vitaliteit van de lokale (hiphop-) muziekcultuur blijkt. Een cultuur waarin opmerkelijk soepel lokale tradities en globale invloeden worden vermengd.
Haar vraag was serieus, maar haar observatie is luchtig en geestig. Uiteindelijk is de film een hommage aan de opgewekte en aanstekelijke populaire cultuur van Maputo.
- Filmmaker
- Ella Raidel
- Première
- Wereldpremiere
- Productielanden
- Oostenrijk, Mozambique
- Jaar
- 2010
- Festivaleditie
- IFFR 2010
- Lengte
- 28'
- Medium/Formaat
- Betacam Digi PAL
- Taal
- Portugees
- Producent
- Ella Raidel
- Sales
- Ella Raidel
- Scenario
- Ella Raidel
- Camera
- Ella Raidel
- Editor
- Ella Raidel
- Production Design
- Ella Raidel
- Sound Design
- Ella Raidel
- Muziek
- various artists