De beelden van My Daughter zijn merkbaar zorgvuldig gekozen. De dialogen zijn spaarzaam. En eveneens zorgvuldig gekozen, zoals de hele film zorgvuldigheid uitstraalt. Misschien omdat het om iets breekbaars gaat. Om een verhaal dat onder de oppervlakte gloeit en niet naar boven mag komen. Om emoties die opgeborgen zijn in de hoop dat ze vergeten worden. De film heeft alleen hoofdpersonen; bijrollen zijn buiten beeld gehouden. Het gaat om een moeder en een dochter. Dochter Faye (de jonge Lai Fooi Mun) is nog een tiener. In een functionerend gezin zou ze verveeld en onverantwoordelijk zijn, maar daar krijgt ze geen kans voor nu ze alleen leeft met haar moeder (Chua Thien See, die in Maleisië al vele dragende rollen speelde). Eigenlijk is die moeder de verveelde en onverantwoordelijke. Zij is het die dronken thuiskomt en zich inlaat met foute vriendjes. Zij dwingt haar dochter zo in een rol die ze niet aan wil en niet aankan. Maar er is liefde naast de haat. Misschien wel juist door de moeizame situatie en ongemakkelijke verhouding vinden de moeder en dochter ook emotioneel steun bij elkaar. De film is geheel op locatie opgenomen in het historische Malakka, waar de filmmaakster opgroeide. De toeristische kant van het stadje hield ze, zorgvuldig, buiten beeld. Gerealiseerd met een bijdrage van het Hubert Bals Fund.