Ich bin Enric Marco
Enric Marco, ex-voorzitter van Spanje’s belangrijkste organisatie van kampslachtoffers, vertrekt per auto naar Duitsland op een ontmythologiserende reis naar zijn verleden. Twee jaar eerder heeft een historicus aangetoond dat hij niet de verzetsman was die hij beweerde te zijn en dat hij de verhalen over zijn kampervaringen, die hij ook op televisie had verteld, gewoon verzonnen had. Nu volgt Marco de route terug van de treinreis die hij in 1941 wel maakte als lid van een contingent arbeiders dat door Franco naar Hitler was gestuurd. De reis voert hem naar de gevangenis in Kiel, waar hij een jaar heeft vastgezeten op beschuldiging van het verspreiden van communistische propaganda, tot hij werd vrijgesproken en terugkeerde naar Spanje. Op diverse punten kruist deze trip zijn al vaak vertelde denkbeeldige reis: van het Franse Verzet tot en met het transport in veewagons naar de concentratiekampen, het lot van duizenden verbannen Spaanse republikeinen na de Spaanse Burgeroorlog. De reis en de film eindigen bij concentratiekamp Flossenbürg: de plek waar hij tijdens de oorlog nooit in heeft gezeten, de plek waaraan hij zijn valse identiteit als overlevende ontleende; een identiteit die hij maar niet los kan laten.
Film details
- Productieland
- Spanje
- Jaar
- 2009
- Festivaleditie
- IFFR 2010
- Lengte
- 86"
- Medium/Formaat
- Betacam Digi
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
La terra habitada
Over de essentie van reizen. Via Oelan Bator naar Kathgal, en eenmaal aangekomen bij het doel (in dit geval de rendierrijdende bergstam Tsataa) lei
-
En construcción
Guerín en zijn studenten van de Masteropleiding Film aan de Pompeu Fabra Universiteit richtten de camera anderhalf jaar op sloop- en bouwwerkzaamhe
-
Una cierta verdad
Garcia Roure volgde gedurende twee jaar zes patiënten van een ziekenhuis in Barcelona die kampen met ernstige psychoses – zoals Javier die al