El camino entre dos puntos

Sebastian Diaz Morales (1975) heeft een indrukwekkend video- en installatie-oeuvre op zijn naam staan, waarvan twee korte werken eerder in Rotterdam te zien waren. El camino entre dos puntos schetst hoe het verleden en de toekomst elkaar overlappen in dit portret van een wanordelijke, door industrialisatie aangetaste regio. Een man dwaalt schijnbaar doelloos door een anonieme Argentijnse stad, ingeklemd tussen oceaan, woestijn en olie-industrie. Zijn besluit een auto te stelen lijkt ongemotiveerd, maar voert het verhaal naar de eindeloze, woeste Patagonische vlaktes. Ook in deze door onverbiddelijke winden geteisterde leegte zijn overal ruwe overblijfselen van beschaving te vinden: vervallen huizen, glimmende olieplassen en jaknikkers. Diaz Morales gebruikt een bedachtzaam tempo, lange shots van het harde landschap, het geluid van de wind, knarsende kiezelstenen en af en toe een flard muziek om het verhaal te vertellen van de transformatie die oliewinning heeft veroorzaakt. Ondersteund door het Hubert Bals Fonds.

• 

• 

• 

•