Pandora’s Box

Nusrets volwassen kinderen, dochters Nesrin en Güzin en zoon Mehmet, leven langs elkaar heen in Istanbul en hebben zich ieder op hun eigen manier neergelegd bij de monotone leegheid van hun stedelijk bestaan. Als ze horen dat het niet goed gaat met hun moeder gaan ze naar hun geboorteplaats aan de Zwarte Zee. Nusret ligt er bewusteloos bij maar ze kan worden overgebracht naar Istanbul, de stad die Ustaoglu beschouwt als een ‘doos van Pandora’. Zoals te verwachten was, rakelt deze lastige situatie oude conflicten op tussen broer en zussen. De kinderen merken al snel dat Nusret Alzheimer heeft. Eerst ontfermen Nesrin en Güzin zich over hun moeder. De taak blijkt te zwaar voor de kibbelende zussen: ze kunnen de aftakeling van hun moeder niet aan en worden zich bewust van de tekortkomingen in hun eigen leven. De eigenzinnige Nusret vindt de stad maar niks met al dat beton en wil alleen maar terug naar huis. Dan krijgt ze onverwachts een hechte band met haar blowende kleinzoon Murat. De film is niet alleen een serieuze beschouwing over verlies, vervreemding en spanningen binnen het gezin, maar vooral een kritische blik op de hedendaagse samenleving die is losgeraakt van zijn wortels, van ‘Moeder Natuur’.
Pandora’s Box won in 2008 diverse prijzen waaronder de San Sebastian Best Actress Award voor hoofdrolspeelster Tsilla Chelton (1918). Net als haar vorige films is ook Pandora’s Box tot stand gekomen met steun van het Hubert Bals Fonds.

• 

•