La mémoire des anges

Stel je een engel voor die alle beelden en geluiden van een stad onthoudt. Stel je voor dat die tot leven komen: drukke straten vol mensen en voertuigen, een bruisende haven, spelende kinderen, zoenende geliefden in het park. Herinner je dan de bijbehorende muziek uit het verleden: Charles Trenet, Raymond Lévesque, Paul Anka, Willie Lamothe, Oscar Peterson, Igor Stravinsky. Die stad is Montréal, die engel is de National Film Board of Canada.
Dit is La mémoire des anges, de virtuoze collage die Luc Bourdon heeft gemaakt van fragmenten uit 120 NFB-films uit de periode 1950-1970. Als een reis door de tijd, als eerbetoon aan de vitaliteit van deze stad en als wonderlijk cinema-avontuur doet de film denken aan Wings of Desire van Wim Wenders: datzelfde gevoel van alomtegenwoordigheid, van droomachtige vrijheid.
De film is een geschiedenisles over de twintigste eeuw. De hoerenbuurt, de welbespraakte Jean Drapeau, de jonge koningin Elizabeth die de menigte groet en Tex Lecor met zijn oproep ‘Aux armes, Québécois!’. We zien kinderen dromen van ijshockeyroem, we zien de Jacques-Cartiermarkt met zijn overvloed aan verse groenten, de warenhuizen waar de mensen elkaar verdringen voor de kerstinkopen. Bourdon en zijn editor Michel Giroux hebben vloeiende, heldere fragmenten bijeengevoegd, waarbij de schoonheid van de zwart-witbeelden wordt benadrukt door het contrast met de kleurenbeelden. La mémoire des anges etaleert ook de bijzondere schoonheid van Montréal, de rijkdom aan mensen en architectuur, en de grandeur van de omgeving.