Ploy

Pen-ek Ratanaruang beantwoordt in niets aan het beeld van een filmmaker uit een exotisch ontwikkelingsland. Al zeker tien jaar volgt de internationale filmwereld zijn vervreemdende films op de voet. Zijn verhalen spelen zich af in urbane omgevingen zoals Bangkok, maar zouden evengoed in Hongkong of Tokio gesitueerd kunnen zijn. De hoofdpersonen in deze film zijn dan ook eerder wereldburgers dan Thai.
Een echtpaar komt na een jarenlang verblijf in het buitenland terug in Thailand, waar ze hun intrek nemen in het soort hotel dat je overal op de wereld kunt aantreffen. De relatie tussen Wit (Pornwut Sarasin) en zijn vrouw Dang (Lalita Panyopas) is verre van harmonieus. Dang heeft fantasieën en angsten die de fricties tussen het stel nog complexer maken. Als Wit in het hotel het vrijgevochten negentienjarige meisje Ploy (Apinya Sakuljaroensuk) ontmoet en een soort vriendschap met haar sluit, voedt dit de jaloezie van Dang. De verbeelding neemt het dan over van de werkelijkheid en drijft Dang tot een zoektocht door een Thailand dat ze nog niet kende - als het al bestaat.
De film bevat een aantal erotische scènes die het Thaise publiek niet te zien heeft gekregen. Die scènes zijn overigens heel smaakvol, maar de censuur in Thailand geeft momenteel erg weinig speelruimte.
Koichi Shimizu, een van de twee componisten van de film, is als geluidskunstenaar betrokken bij de Black Air-installatie in New Dragon Inns. (GjZ)