La graine et le mulet

Een Zuid-Franse havenstad. Sete, om precies te zijn. Het zware ambachtswerk in en rond de havens maakt langzaam plaats voor andersoortig werk. Dienstverlening, toerisme, horeca. Slimane Beiji, een gescheiden zestiger van Algerijnse afkomst, werkt al decennia op een scheepswerf, maar moet een afvloeiingsregeling accepteren. Met dat geld wil hij een oude viskotter ombouwen tot Noord-Afrikaans specialiteitenrestaurant. Dat is ingewikkelder dan hij denkt. Voor verdere leningen en vergunningen moet hij langs vele loketten. Rym, de tienerdochter van de vriendin bij wie hij inwoont, helpt hem.
Kechiche ontvouwt Slimane's complexe familieomstandigheden voor een groot deel in schijnbaar geïmproviseerde gesprekken aan de keukentafel van zijn ex-vrouw, Saoud. Daar komt de uitgebreide familie 's zondags voor een overheerlijke couscous met vis, het gerecht uit de titel. Dat privé-etentje wordt gespiegeld in het tweede deel van de film, wanneer Slimane besluit een gratis openingsdish aan te bieden in zijn restaurant, om de boel op gang te helpen. In de uitwerking van de plot - komt de couscous op tijd? - slaagt Kechiche erin van zijn film een epos te maken waarin spel, vorm, inhoud en analyse op één punt uitkomen. Uit de eigenschappen van zijn vele personages komt een diepgaande sociale analyse naar voren. Met Le grain et le mulet bewijst Kechiche momenteel de meest interessante chroniqueur te zijn van het leven van Noord-Afrikaanse emigranten in Europa. (GT)