Crude Oil

De belangrijkste reden om deze film van meesterdocumentarist Wang Bing niet in een bioscoop te vertonen, is de lengte. De film duurt nu als installatie twee tentoonstellingsdagen, twee keer zeven uur, en geeft zo de mogelijkheid om eens weg te lopen en weer terug te keren. Oorspronkelijk zou de film overigens nog langer duren: een hele tentoonstellingsweek; dat materiaal is ook gedraaid, maar een gemonteerde versie leek de maker uiteindelijk toch beter.
De film is gedraaid op grote hoogte in de Gobiwoestijn in het noordwesten van China. Hij toont het winnen van ruwe olie als zware industrie en het werk van honderden arbeiders die vermoeiend en smerig werk verrichten en daarbij lange dagen maken. Wang Bing volgt de arbeiders ook in hun kantines en slaapverblijven, tijdens het kaarten en hij luistert mee naar het praten over vrouwen.
De druk op de oliewinning en de arbeiders is groot. Het klimaat van de hooggelegen, rotsige woestijn is hardvochtig, maar het moet gebeuren, want de huidige Chinese economie heeft een bijna onverzadigbare oliehonger.
De presentatie van deze grote film is relatief eenvoudig op een enkel scherm. Er kan een dag uit het werk aan de oliewinning worden gevolgd van ’s morgens tot ’s avonds. De filmische tijd loopt gelijk met de reële tijd, zodat de installatie het mogelijk maakt om de taal van de film, met zijn indikking van de tijd, terug te brengen naar de tijd van de eigen waarneming. (GjZ)