Een geheimzinnige, hedendaagse en rustige filmreis naar de ongerepte schoonheid van de Litouwse natuur, een verbeelding van de behoorlijk draaglijke lichtheid van het bestaan van mooie, welvarende, jonge mensen. In zijn tweede film zweeft Kristijonas Vildziunas ergens tussen werkelijkheid en onwerkelijkheid, of tussen werkelijkheid en verzinsel. De hoofdpersoon, de jonge architect Baron, lijkt geen voldoening te vinden in zijn leven en besluit letterlijk een nieuw bestaan op te bouwen. Dat is een nogal rigoureus besluit, want het komt erop neer dat hij een glazen huis bouwt boven in een boom, midden in een onaangetast bos. Daar woont hij, één met de natuur, zonder echter het contact met zijn vroegere bestaan te verliezen. Er is ook een groepje jongelui in de datsja die hij lijkt te kennen, en Baron mengt zich onder hen in de rol van onopgemerkte buitenstaander. Toch ontstaat er een inspirerend contact tussen hem en een knappe jongedame. Dan is er nog een schrijver die dit alles (b)lijkt te hebben bedacht. Zo droomachtig als de werkelijkheid kan zijn, zo geeft de film op fijne en gevoelige wijze weer hoe deze twintigers zich voelen: jong, onzeker, creatief levend, en op zoek naar iets echt bijzonders – dat zie je niet vaak in films. Deze frisse, inspirerende film vraagt om een creatieve manier van kijken. (LC)