Wattstax

Wattstax documenteert een muziekevenement in het Los Angeles Coliseum in 1972. Deze ‘black Woodstock’ bevat explosieve optredens van Isaac Hayes, Albert King, Rufus en Carla Thomas, de Staple Singers en vele andere grootheden van soul, R&B, en gospel. De film geeft ook een beladen moment weer, toen een luttele zeven jaar na de rellen van Watts, de zwarte gemeenschap bij elkaar kwam om hun hernieuwde hoop voor de toekomst te vieren. Geproduceerd door Stax Records, het beroemde soul-label uit Memphis, trok het concert meer dan 100.000 vooral Afro-Amerikaanse bewoners van Los Angeles, die zelf ook voor een uitbundige illustratie van de funk- en soulcultuur van de 1970’er jaren zorgen.
De film beoogde meer dan een registratie van optredens te zijn. De filmploeg bezocht Watts om met mensen op straat te praten, in kapperszaken, restaurants en in kerken waar ze behalve interviews ook gospeloptredens draaiden. Uiteindelijk werd de film een rijk tableau van een gemeenschap die een overgang doormaakt in de nasleep van een vernietigende reeks rellen. We zien de bijtende humor van Richard Pryor en het gloeiend hete optreden van Isaac Hayes (themamuziek van de film Shaft). De ceremoniemeester was niemand minder dan Jesse Jackson. Zijn stijl als gastheer balanceert op een haarfijne grens tussen ‘get-down entertainment’, politieke retoriek met opgeheven vuist en godsdienstig reveil. Toen de film gemaakt werd, werd hij te pittig, politiek controversieel,en te zwart bevonden om breed op TV te worden uitgezonden of vertoond in de filmtheaters.