De documentaire The Last Slide Projector is het verhaal van de productie van de laatste Carousel-diaprojector van Eastman Kodak. De film registreert het einde van een tijdperk en volgt de verschillende geschiedenissen van een apparaat en een medium die een centrale rol hebben gespeeld in de herinneringen van gezinnen, in onderwijs, in kunstgeschiedenis en in de ontwikkeling van zowel cinema als gemeenschapscultuur. De film begint met de beslissing van Kodak om te stoppen met de productie van de projector en vertelt vervolgens het verhaal van mensen die betrokken waren bij de productie en gebruik ervan. The Last Slide Projector zelf is een voorbeeld van de overgang van analoge naar digitale media en gaat in op het idee van technologische vooruitgang en de neiging tot nostalgie die verlies en het einde van iets zo vaak teweegbrengen. (P. Sarlin)