Grain in Ear

Cui Shunji is één van de ruim twee miljoen etnische Koreanen in China. Ze huurt met haar zoontje een kleine betonnen hut in een industriestadje ergens in het noorden van China. Dag en nacht heeft ze last van het gescheld en gegiechel van bij het spoor werkende prostituees. Haar man zit in de gevangenis. Zonder daarvoor een officiële vergunning te hebben, schraapt Cui Shunji met moeite haar kostje bij elkaar met de verkoop van kimchi, het nationale gerecht van de Koreanen. De zaken veranderen enigszins in haar voordeel als ze via een vriendelijke politieagent een vergunning bemachtigt en ze bovendien een affaire krijgt met de getrouwde Kim, ook een Chinese Koreaan. Wanneer hun verhouding aan het licht komt, probeert Kim zijn huwelijk te redden. Er volgt een dramatische reeks gebeurtenissen die uitmondt in wraak. De ontknoping van Grain in Ear is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. De film illustreert hoe vrouwen door sekse, sociale klasse en economische positie altijd weer het onderspit delven – ook als zij wraak nemen. Zhangs film is een fraai, formalistisch melodrama. Hoewel de film al iets minder droog-tragisch is dan zijn speelfilmdebuut Tang Poetry, beweegt de camera ook in Grain in Ear niet tot de slotscène. En de bezoeker moet nog even goed luisteren nadat het filmbeeld zwart geworden is… Zhang Lu won met Grain in Ear de belangrijkste prijs op het laatste festival van Pusan. (GT)