Regisseur Mohamed Al-Daradji studeert voor theaterregisseur in Bagdad als zijn politiek geëngageerde neef in 1995 wordt vermoord. Al-Daradji vlucht naar Nederland. Wanneer Bagdad in 2003 door de Amerikanen wordt bevrijd en Saddam Hoessein gevangen wordt genomen, reist hij terug naar zijn vaderland. Hij vindt er een hartverscheurende chaos. Talloze psychiatrische patiënten zwerven op straat nadat de ziekenhuizen zijn verwoest. De regisseur helpt een aantal weken de staf van een psychiatrisch ziekenhuis. Geïnspireerd door deze ervaringen neemt hij vervolgens – onder politiek en militair gezien nog zeer instabiele omstandigheden – in Irak zijn eerste lange film op. De opnames verlopen moeizaam vanwege allerlei technische beperkingen. De crew neemt grote risico’s door op authentieke locaties te filmen en militaire posities na te bootsen, die door de verschillende vechtende partijen voor echt worden aangezien. De makers worden meerdere malen beschoten en met de dood bedreigd. In deze waanzin slaagt Al-Daradji erin het verhaal van een jonge vrouw, Ahlaam, te verbeelden. Ahlaam is in een inrichting beland nadat haar echtgenoot op hun huwelijksfeest op gewelddadige wijze is weggevoerd. Als de inrichting niet lang erna door een bom in de as wordt gelegd, komt ze op straat terecht. Hier dreigt ze te midden van verkrachters en uitbuiters ten onder te gaan. Ondertussen zoekt haar familie met hulp van het Rode Kruis en een jonge arts naar in de stadse woestenij verdwaalde patiënten. (SdH)
Film details
Productielanden
Irak, Nederland, Verenigd Koninkrijk
Jaar
2005
Festivaleditie
IFFR 2006
Lengte
110'
Medium/Formaat
35mm
Taal
Arabisch, Engels
Première status
Europese première
Regisseur
Mohamed Al-Daradji
Producent
Mohamed Al-Daradji, Atia Al Daradji, Iraq Al-Rafidain, Humanfilm