Dit is eerste speelfilm die op locatie in Bagdad werd opgenomen na de val van Saddam Hoessein, gemaakt met behulp van veel vrienden en vrijwilligers en met nauwelijks een budget. De titel verwijst niet alleen naar het verouderde filmmateriaal waarmee werd gefilmd, maar ook naar de generaties Irakezen die decennialang van de wereld waren afgesloten, in het donker zaten. De film werpt een ongekende, ongecensureerde blik op de levens, gevoelens en gedachten van de inwoners van Irak tijdens de woelige dagen vlak na de Amerikaanse invasie. Tegen de indrukwekkende reële achtergrond van oorlog en onrust schetst regisseur Oday Rasheed een lyrische wereld tussen droom en nachtmerrie. Met één been in het verleden en de dood als constante metgezel voor de toekomst, worden vrienden, geliefden en vreemden door de nieuwe realiteit bijeengebracht. Maysoun, geliefd bij haar broer en haar minnaar, zoekt heil in haar seksualiteit. Hassan vindt troost bij de gedachte dat zijn films de kanker die zijn lijf verteert zullen overleven. De dakloze Nassir heeft enkel wat zakken felgekleurde vodden in zijn bezit. Hij ervaart voor het eerst een gevoel van vriendschap en verantwoordelijkheid wanneer hij een stervende Iraakse soldaat vindt. Een ‘work in progress’, maar fascinerend genoeg om nu al te vertonen.
Film details
- Productielanden
- Duitsland, Irak
- Jaar
- 2005
- Festivaleditie
- IFFR 2005
- Lengte
- 74"
- Medium/Formaat
- 35mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Voorland
Gedurende zeven jaar tijdens de vier seizoenen opgenomen documentaire over vooruitgang in de uiterwaarden. Nauwelijks tekst, puur kijken. Lofzang o
-
Basse Normandie
Een intrigerende en bij vlagen absurde mengeling van theaterregistratie, making of-docudrama, mockumentary en dressuurles. Een acteur wordt bij de
-
Estamira
Imponerend portret van Estamira (63), die ondanks langdurige schizofrenie overleeft op de vuilnisbelt van Rio. Langzaam wordt haar geschiedenis dui