Visueel rijke, haast hypnotiserende film, waarvoor het woord poëtisch nu eindelijk eens echt gerechtvaardigd is. De hybride film is opgebouwd uit veertien filmgedichten die elk het karakter van een zelfstandige korte film hebben, maar in toon en benadering duidelijk familie van elkaar zijn. De film past zonder twijfel in de traditie van de experimentele film, maar heeft tevens een epische kwaliteit die binnen de experimentele film zeldzaam is. Binnen die voelbare eenheid gebruikt de film verschillende soorten beelden als home-movies, found-footage en tijdens het ontwikkelen bewerkte filmbeelden, maar ook materiaal van meer recente beeldontwikkelingen binnen de video- en internetkunst. De film bevat monumentale, bezwerend voorgedragen gedichten. Gedichten die binnen de film hun eigen autonomie hebben en dus niet letterlijk door de beelden worden geïllustreerd. Naast beeld en tekst speelt ook muziek een belangrijke rol. Die rol is zo belangrijk dat je het met recht een muzikale film kunt noemen. De film staat stil bij landschappen en plaatsen die voor de maker betekenis hebben zonder dat er sprake is van autobiografie of nostalgie. De sfeervolle en niet zelden geheimzinnige en intrigerende beelden hebben onmiskenbaar iets universeels. De film is onderdeel van een uitvoerig multimediaproject. Binnen hetzelfde project verschenen ook een cd, een boek en een website. (GjZ)