Swing My Swing High, My Darling is zeer vrij gemodelleerd naar het al vaker (en sterk) verfilmde The Postman Always Rings Twice, de onverwoestbare roman van James M. Cain. Hajisaari neemt het dus op tegen onder meer Tay Garnett en Bob Rafelson, laat het zijn acteur Eman Manan opnemen tegen John Garfield en Jack Nicholson en zijn actrice Betty Banafe tegen Lana Turner en Jessica Lange. Het loopt nog goed af ook. Het is niet waarschijnlijk dat Eman Manan een Oscar zal krijgen, maar zijn stuurse, onderhuidse agressie en zijn bijna dierlijke zinnelijkheid dragen de film. Meer nog dan de overbekende Hollywood-acteurs geeft hij de rol de vereiste onvoorspelbaarheid mee. Een pathologische kwaliteit die door Hajisaari subtiel, maar zonder terughoudendheid wordt ingezet. Het verhaal is bekend, daarom zeer kort. Een vreemdeling houdt op een dag halt bij een uitspanning die wordt gedreven door een oudere man en zijn mooie jonge vrouw. Mooier en jonger dan goed is voor de vreemdeling. Vanaf het eerste beeld is de tragiek onafwendbaar. Het platteland van islamitisch Maleisië biedt de juiste broeierige atmosfeer en verder moet (voor één uitzonderlijke keer) de censuur worden bedankt die garandeerde dat de erotische spanning ook spannend blijft. Hajisaari moest op dit gebied net zo inventief zijn als het oude Hollywood van de Hays Code. De wonderlijke titel ontleent de film aan een Maleis slaapliedje. (GjZ)
- Filmmaker
- U-Wei bin Hajisaari
- Productieland
- Maleisië
- Jaar
- 2004
- Festivaleditie
- IFFR 2005
- Lengte
- 93'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Originele titel
- Buai laju-laju
- Talen
- Bahasa, Malay
- Producenten
- leBrocquy Fraser Productions Ltd, Julia Fraser
- Sales
- leBrocquy Fraser Productions Ltd