Er zijn weinig filmmakers met zo’n omvangrijk en gevarieerd oeuvre als Agnès Varda. De trilogie Cinévardaphoto is een intrigerende ode aan haar eerste liefde: de fotografie. In drie korte films gemaakt in veertig jaar tijd onderzoekt ze het stilstaande beeld. Niet in de vorm van een monoloog, maar steeds in dialoog met de kijker en zijn beleving.De oudste film Salut les Cubains (1964) is een bruisende montage van de vijf jaren na de machtsgreep van Castro. Een tijdsgebonden document met de charme van het onbevangen optimisme over de ‘volksrevolutie’. Honderden swingende foto’s van bevallige Cubaansen en bebaarde Cubanen onder de zon. Of zoals Varda het zelf noemt: ‘socialisme en cha-cha-cha’.Twintig jaar later kreeg Varda een César voor Ulysse (1983), een film waarin alles om één foto draait. Ze maakte die foto in 1954, het jaar van haar eerste film, aan het strand in Egypte. Een existentialistisch portret van een dode geit, een naakte man en de zittende jongen Ulysse. Op onderzoek naar compositie en modellen pendelt Varda soepel tussen aarde en metafysica.Derde film van de trilogie is het wonderlijke Ydessa, les ours et etc… (2004). De excentrieke Canadese kunstenares Ydessa verzamelde meer dan drieduizend historische foto’s met teddyberen. Met kinderlijke nieuwsgierigheid schetst Varda een fascinerend beeld van curator en collectie. Een museale ontrafeling van zacht pluche tot een grimmig collectief verleden. (SdH)
Cinévardaphoto
Verzamelprogramma
|
IFFR 2005