Een bijzondere documentaire die een strakke afstandelijkheid in de vorm vermengt met een oprechte en warme betrokkenheid bij de inhoud. De film laat Amerikaanse immigranten met een moslimachtergrond aan het woord die na de gebeurtenissen van 11 september 2001 op willekeurige en niet zelden ongrondwettige wijze met inlichtingendiensten en justitie in aanraking kwamen. Kleine onregelmatigheden als een verlopen visum konden leiden tot langdurige opsluiting op grond van vage verdenkingen van terroristische activiteiten. Ook werden mensen het land uitgezet, waardoor familieverbanden werden verscheurd. De filmmakers laten de slachtoffers van deze justitiële willekeur -de persons of interest -aan het woord in een strakke witte ruimte. Een ruimte die binnen de film functioneert als verhoorruimte of gevangeniscel, maar ook als huiskamer. De geïnterviewden zijn van verschillende leeftijden (van 4 tot 56), afkomstig uit verschillende landen (Algerije, Israël/Palestina, Pakistan) en verschillende groepen uit de samenleving. Een van de hoofdpersonen, een Palestijnse familievader van acht kinderen, werd meer dan een jaar opgesloten, zonder aanklacht of proces. In zijn wanhoop begon hij een hongerstaking. Een aangrijpend verhaal van een brave huisvader die ijverig zijn Amerikaanse Droom wilde realiseren en er na een lange tijd in Amerika op gewezen werd dat hij ooit in het verkeerde land was geboren.