Uitzonderingen bevestigen de regel, maar de beste Italiaanse films lijken tegenwoordig ver van het machtscentrum Rome gemaakt te worden. Het verrassende debuut Il dono speelt zich af op het platteland van Calabrië, dat geteisterd wordt door massale leegloop. Respectvol, soms humoristisch, zonder dramatisering of veel ingrepen in de werkelijkheid, richtte Frammartino de camera op de achterblijvers. Il dono is het dialoogloze verhaal van een oude man die met antimoderne apathie in zijn eenzame huisje, halverwege de berg onder een oud stadje, op het einde wacht. Een achterlijk meisje, over wie men denkt dat ze bezeten is door boze geesten, geeft haar lichaam, niet aan bovennatuurlijke entiteiten maar aan automobilisten waar ze een lift van krijgt, terug de berg op. Jongens die de oude man helpen met het begraven van een dode hond vergeten een mobieltje en een vies plaatje; het toestel wordt gebeld maar de man is maar kort geïnteresseerd. Het is een even nutteloos voorwerp als de kapotte auto langs de weg, of de gestrande vissersboot aan de kust. Een verslag van een ramp in slow-motion, is de film al genoemd. De voetbal stuitert naar beneden. Er is niemand om hem te stoppen. Het landschap blijft indrukwekkend en onverschillig.
- Filmmaker
- Michelangelo Frammartino
- Productieland
- Italië
- Jaar
- 2003
- Festivaleditie
- IFFR 2004
- Lengte
- 80'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Internationale titel
- The Gift
- Producenten
- Santamira Produzioni, Letizia Dradi
- Sales
- Fabrizio Liberti
- Scenario
- Michelangelo Frammartino
- Editor
- Michelangelo Frammartino