Father and Son

Aleksandr Sokoerovs Russian Ark was vorig jaar wereldwijd een groot succes: tot in Amerika trok het bravourestuk van één shot duizenden toeschouwers. Opvolger Father and Son is een klassieke Sokoerov, een mythische, lyrische film die moet worden gezien als het tweede deel van de familietrilogie die begon met Mother and Son (1996). Vader en zoon delen een appartement op de bovenste verdieping van een huis, waar ze leven in een intieme wereld van herinneringen en dagelijkse rituelen. Moeder overleed al op jonge leeftijd, zoon Alexej is maar twintig jaar jonger dan zijn vader. Hoewel ze weten dat ze zich ooit zullen moeten losmaken uit hun broederlijke symbiose, lijkt dat vooralsnog onmogelijk. Wie zou Alexej moeten troosten bij zijn steeds terugkerende nachtmerries? Voor de vader is zijn zoon tevens de onlosmakelijke verbinding met zijn geliefde vrouw. De zoon treedt in de militaire voetsporen van zijn vader: hij houdt van sport, neigt naar onverantwoordelijk gedrag en heeft problemen met zijn vriendin, die jaloers is op de hechte band met zijn vader. Sokoerov verfilmde dit gegeven deels in St. Petersburg, deels op de daken van Lissabon: vloeiend, soms bijna als een dansvoorstelling, dan weer herinnerend aan de beeldhouwkunst uit de oudheid. Een dromerig 'sprookje' over een alles overstijgende liefde tussen een vader en een zoon, vol van een niet gemakkelijk te plaatsen erotiek.