Dreams of Dust

Dreams of Dust, door de maker een röntgenfoto van de menselijke ziel genoemd, is een esthetische, poëtische film over de fantasiewereld van een vrachtwagenchauffeur. De film is letterlijk een droom van stof, en een uitzonderlijke Iraanse film in zijn nadrukkelijke onrealistische benaderingswijze van het 'verhaal'. De wind waait over de dorre velden. Een trilling verschijnt aan de wankele horizon. Een paar roestige stukken metaal schitteren in de zon. Een oude truck, eerder een wrak, komt dichterbij. Ousta is een chauffeur van middelbare leeftijd -zijn haar waait in de wind. Aan zijn zijde zien we de tienjarige Omid, een jongen met kristalheldere ogen, en de jonge vrouw Maliheh, die heen en weer deint op de onophoudelijke bewegingen van de vrachtwagen. Hun levens lijken met elkaar verbonden door het toevallige verleden. Een verleden waarin sprake was van een afschuwelijk verkeersongeluk. Aldus het begin van een film over de zwerftochten van drie mensen, die een gezamenlijk lot delen. Deze road-movie door Iran heeft niet echt een verhaal; de maker wilde louter het zwerven van de personages en hun innerlijke reis in beeld brengen. Ook wordt nergens duidelijk gemaakt wat droom is en wat echt; Farsi gebruikt de droogte van de Iraanse woestijn en de spaarzame dialogen om dit te accentueren. Ook de soms lichtelijk surrealistische geluidsband draagt bij aan de vervreemde aanwezigheid van deze drie reizigers onder de levenden.