Un'ora sola ti vorrei

De moeder van Alina Marazzi stierf in 1972, toen de latere filmmaakster pas zeven jaar oud was. In deze fraaie en persoonlijke found-footagefilm, opgebouwd uit het amateurfilmmateriaal van haar grootvader dat deze tussen 1926 en 1972 draaide, probeert Marazzi de vrouw te begrijpen die zij nooit goed gekend heeft. De beelden, dagboekfragmenten en medische rapporten brengen niet alleen haar moeder tot leven, maar bieden ook een bijzondere kijk op een tijdperk en de manier van leven van een bepaalde (gegoede) klasse. Hierdoor wordt een in wezen particulier document ook een film met een veel verstrekkender waarde.