Un’ora sola ti vorrei
Un'ora sola ti vorrei
De moeder van Alina Marazzi stierf in 1972, toen de latere filmmaakster pas zeven jaar oud was. In deze fraaie en persoonlijke found-footagefilm, opgebouwd uit het amateurfilmmateriaal van haar grootvader dat deze tussen 1926 en 1972 draaide, probeert Marazzi de vrouw te begrijpen die zij nooit goed gekend heeft. De beelden, dagboekfragmenten en medische rapporten brengen niet alleen haar moeder tot leven, maar bieden ook een bijzondere kijk op een tijdperk en de manier van leven van een bepaalde (gegoede) klasse. Hierdoor wordt een in wezen particulier document ook een film met een veel verstrekkender waarde.
Film details
- Productieland
- Italië
- Jaar
- 2002
- Festivaleditie
- IFFR 2003
- Lengte
- 55"
- Medium/Formaat
- Betacam Digi PAL
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Circling Zero: Part One, We See Absence
Veteraan experimenteel filmmaker kijkt na 11 september rond in zijn gewonde buurt met de verbijsterde openheid van een amateur.
-
Frammenti Elettrici Nº 3: Corpi
Document van een obsessie. 8mm-materiaal uit de jaren vijftig uit een verzameling heimelijk gefilmde vrouwenlichamen.
-
Lei
Tapijt van vrouwenlevens, waarin het leven van de eerste vrouwelijke taxichauffeur van Turijn werd verweven met klassieke mythen.