Persoonlijke poëtische reflectie op de jeugd van de filmmaakster in het door burgeroorlog geteisterde Beiroet. Zoals de titel aangeeft, wordt het verhaal herhaald. Herhaald als om het te bezweren, om het los te maken van het verleden, om de scheiding tussen droom en werkelijkheid op te heffen. Er wordt een poging ondernomen om de herinneringen opnieuw te verbeelden. De filmmaakster besluit met een lang aangehouden shot van het hedendaagse Beiroet op het moment van gebed.