Imitations of Life

Door de psychoanalyse geïnspireerd videoessay over de manier waarop we ons leven en onze jeugd vorm en betekenis geven. Hoolboom citeert Freuds gedachten over de manier waarop mensen omgaan met hun jeugdherinneringen en hoe deze zelden spontaan en authentiek ontstaan, maar veeleer in de loop van de tijd worden ontwikkeld en vervormd. Zonder zich overigens te verliezen in veel theorie gaat Hoolboom op zoek naar de bronnen van deze vertekening van de herinnering. Hij filmt zijn neefje Jack voor de spiegel en staat stil bij het spiegelstadium van Lacan (fundamentalistisch freudiaans filosoof). Dat lijkt erg serieus, maar is zeker ook satirisch. Hoolboom speelt naar hartelust met zijn thema en vooral ook met zijn filmmateriaal. Kleur en zwartwit wisselen elkaar af. Korrelig 8mm brengt veel sfeer in de beelden en een fraaie en humoristische geluidsband geeft weer een heel andere draai aan het begrip essay.De video bestaat uit tien korte hoofdstukken: In the Future (3'), Jack (15'), Last Thoughts (7'), Portrait (4'), Secret (2'), In My Car (5'), The Game (5,5'), Scaling (5'), Imitation of Life (21') en Rain (3,5'). De hoofdstukken hebben als korte films een eigen sfeer en thematiek, maar worden door Hoolbooms specifieke toon en cinematografische stijl toch bij elkaar gehouden. Een kijk naar het verleden als een blik naar de toekomst, en omgekeerd.