Durval Discos

Met zijn kleurige artdirection, excentrieke personages en een soundtrack vol Braziliaanse popmuziek (de krassen op het vinyl zijn nog hoorbaar), heeft Durval Discos alle elementen van een lichte komedie in zich. Gaandeweg escaleert het speelfilmdebuut van televisiemaakster en voormalig filmcritica Muylaert echter in een veel absurder, duisterder verhaal met een verrassend staartje.Rocker Durval is niet helemaal met zijn tijd meegegaan. Hij woont nog bij zijn bejaarde moeder, zijn kapsel is sinds de jaren zeventig niet meer veranderd en in zijn platenzaakje verkoopt hij uit overtuiging nog steeds uitsluitend vinyl. Als hij cd's had verkocht had zijn zaak immers wel Durval CD's geheten, zo vertelt hij de enkele klant die binnenkomt en om een cd vraagt. Zijn moeder, Carmita, begint wat in de war te raken. Wanneer ze zelfs het recept voor Durvals favoriete eiergerecht niet meer weet, is voor Durval de maat vol: hij neemt een dienstmeisje aan, Celia. Celia is wat eigenaardig, maar bloedmooi. Maar al na haar eerste werkdag verdwijnt ze spoorloos en laat haar vijfjarige dochtertje Kiki bij Carmita en Durval achter. De moedergevoelens van Carmita worden meteen weer aangewakkerd en na een eerste aarzeling smelt ook Durval voor het schattige meisje. Dan zien ze op het avondnieuws dat er een vijfjarig meisje is ontvoerd...