Tito and Me toont het Joegoslavië in de jaren vijftig zoals het er uitzag in de ogen van een naïef, maar nieuwsgierig kind. Waarschijnlijk kan de film gezien worden als een autobiografische reflectie, maar tevens als reflectie op de nationale herinnering aan de grote geliefde Leider Maarschalk Tito.De tien jaar oude Zoran kan zich, zoals de meeste kinderen in Joegoslavië in die tijd, geen leven zonder Tito voorstellen. Op school wint hij een wedstrijd voor het beste opstel opgedragen aan Tito. Hij wordt er dubbel voor beloond: niet alleen mag hij meedoen aan ‘Tito’s Nationale Mars’, maar het meisje op wie hij stiekem een beetje verliefd is, loopt ook mee. De ouders van Zoran zijn ondertussen niet echt blij met de verklaring in Zorans opstel dat hij meer van Tito houdt dan van hen. Zoran van zijn kant begrijpt niet wat er zo verwarrend en vreemd is aan zijn liefde voor de leider.De Titomars zal een hele uitdaging worden voor het jongetje. Hij is niet gewend aan de natuur, aan langeafstandswandelingen of een leven zonder zijn ouders. Hij kan het slecht vinden met de stalinistische groepsleider en raakt verdwaald in de bergen. Aan het eind van de lange mars is er iets veranderd in zijn leven.