Een oude archeoloog ontdekt eindelijk waar hij zijn hele leven al naar op zoek is: een Romeinse grafsteen die de doorgang afdekt van deze wereld naar ‘de andere wereld’. Terwijl hij met behulp van een aantal mannen de steen probeert te verwijderen, krijgt hij een hartaanval en korte tijd erna overlijdt hij in zijn huis. Maar al snel blijkt dat hij alleen dood is voor de mensen om hem heen. In werkelijkheid is hij slechts verdoofd en zweeft ‘ergens tussen leven en dood’. In die toestand kan hij een verbinding tussen de levenden en de doden bewerkstelligen. De doden kunnen van de archeoloog informatie krijgen over hoe het met hun familieleden op aarde gaat. Sommige doden besluiten zelfs toe te geven aan hun verlangen om hun familie weer te zien en gaan door de Romeinse passage naar de wereld van de levenden. Maar die wereld blijkt niet helemaal wat zij zich ervan voorgesteld hadden…Goran Markovic bereikt in deze film een filosofische parabel over leven en dood het hoogtepunt van zijn poëtisch realisme. De hoofdrol van de professor wordt gespeeld door Markovic’ vader en ook zijn moeder speelt een belangrijke rol.