Mein Stern

Een fijnzinnige en innemende speelfilm die zo authentiek als een documentaire oogt. Grisebach vertelt een liefdesverhaal over een jongen en een meisje in een arbeiderswijk in het voormalige OostBerlijn. De acteurs vond de filmmaakster na een lang proces van interviewen en casten van de jongeren van de bedoelde wijk. Die interviews leverden de basisstof voor het verhaal. De denkbeelden van de jongeren over liefde, trouw, seksualiteit, werk en toekomst werden in de dialogen verwerkt.Nicole is veertien en woont in een flat. Ze hangt dagelijks met haar vriendinnen op straat en werkt als stagaire in een bakkerij zonder dat het werk haar interesseert. Eigenlijk wacht ze gewoon op een moment dat er iets bijzonders gebeurt. Dat moment is daar als ze Christopher ontmoet. Maar ze is er niet op voorbereid dat een eerste liefde ook erg onzeker en kwellend kan zijn. De moeder van Nicole moet ‘s avonds werken. Dan kan Nicole met Christopher het spel van een volwassen paar spelen. Ze proberen grip te krijgen op het beeld van de liefde dat ze hebben afgekeken van volwassenen, maar dat blijkt niet mee te vallen. Om daar een eigen beeld tegenover te stellen is zo mogelijk nog moeilijker.De grote kracht van de film ligt in de rustige en scherpe observaties van de naturel spelende, nietprofessionele acteurs in hun authentieke omgeving. Kleine gebaren, voorwerpen of woorden krijgen hierdoor een wonderlijke werking.