Werckmeister Harmóniák

Zes jaar na het monumentale, zeven uur en een kwartier durende Satantango, komt regisseur Béla Tarr met een nieuwe lange speelfilm. Werckmeister Harmonies, 'slechts' tweeënhalf uur lang, draagt onmiskenbaar het handelsmerk van de Hongaarse meester, door sommigen gezien als de enige ware opvolger van Andrej Tarkovski. Zoals gebruikelijk filmt Tarr in zwart-wit en speelt het verhaal zich af op het Hongaarse platteland, in een klein, onaanzienlijk dorpje. In een schitterende openingsscène van tien minuten, toont Tarr ons een lokaal café tegen sluitingstijd, waar de dronken klanten, opgezweept door de jonge postbode (de Duitse acteur Lars Rudolph), zich verliezen in een dans die het zonnestelsel moet verbeelden. Het dorpje wordt bezocht door een rondreizend buitenlands circus, met als grootste attractie 'De Prins'. De dorpsbewoners trekken in drommen naar het circus om dit mysterieuze verschijnsel te aanschouwen, maar na betaling van hun kostbare geld moeten ze het doen met de vertoning van een opgezette walvis. Als blijkt dat De Prins niet zal verschijnen, slaat de toch al wat geladen stemming om in een complete opstand.Vier jaar lang werkte Tarr aan Werckmeister Harmonies, samen met het team achter Sátántango: cameraman Gàbor Medvigy, die tekende voor het merendeel van de opnames, componist Mihály Vig en schrijver László Krasznahorkai, op basis van wiens boeken Tarr drie eerdere films maakte.