Dutch Harbor: Where the Sea Breaks its Back

Sfeervolle zwart-witdocumentaire die bewust van de gebruikelijke documentaire vorm afwijkt. Braden King en Laura Moya legden in impressionistische beelden het woeste landschap en de harde omstandigheden vast van het meest westelijk gelegen stukje Amerika: het eiland Unalaska voor de kust van Alaska in de Beringzee. De vissersplaats Dutch Harbor op Unalaska is een koud en van god verlaten oord dat tijdens het visseizoen (krab) wordt overspoeld door avonturiers - als vroeger het Wilde Westen. Onder de ogen van de filmmakers vindt de overgang van de oude wild-westsfeer naar een meer industriële en gestroomlijnde samenleving plaats. King en Moya verzamelden uitspraken van de (tijdelijke) bewoners van Dutch Harbor, maar lieten de mensen nagenoeg buiten beeld. Hun aandacht gaat uit naar de imponerende ijsmassa's, de monsterlijk hoge golven en de geïmproviseerde lelijke schoonheid van een haastig geïndustrialiseerde omgeving. Dutch Harbor is een mythische plaats waar mensen die het harde en gevaarlijke visserswerk willen doen niet te veel gevraagd wordt over hun verleden. Een plaats waarop de beschaving een niet al te vaste greep heeft gekregen.De muziek levert een wezenlijke bijdrage aan de bijzondere en ijzige sfeer van de film. Een aantal muzikanten met een grote reputatie in de avant-gardemuziek-scene van Chicago improviseerden onder leiding van Michael Krassner bij de imponerende zwart-witbeelden, waardoor het vooral visuele verhaal intact bleef. (GjZ)