Engram Sepals (Melodramas 1994-2000)

‘Het woord “melodrama” betekent eigenlijk niet meer hetzelfde als vroeger. De ‘melo’, de muziek, wordt tegenwoordig meestal vergeten.’(Douglas Sirk in Sirk on Sirk)‘Engram Sepals, een reeks van zeven collagefilms, bestrijkt een periode van de Tweede Wereldoorlog tot de jaren zeventig, waarin Amerika zich onderdompelde in een roes van seks en drugs. Ik heb als uitgangspunt de oorspronkelijke definitie van het woord ‘melodrama’ (muziek + drama) genomen. Deze films vormen het bewijs dat ik nog steeds een zwak heb voor de mysteries van de elliptische vertelstijl en de filmoverschrijdende montage.’(Lewis Klahr)‘Lewis Klahr is een van de meest bijzondere en productieve filmkunstenaars van zijn generatie. Hij benadert de autobiografie en culturele verschijnselen op sterk archeologische wijze en creëerde aldus in de jaren tachtig en negentig twee belangrijke series: Picture Books For Adults en The Tales of the Forgotten Future. Jim Hoberman (The Village Voice) noemde Klahr “de belangrijkste exponent van de snij-en-plak-methode”. Op het eerste gezicht vertoont zijn werk inderdaad overeenkomsten met dat van experimentele animatiekunstenaars als Harry Smith, Stan Vanderbeek en Larry Jordan. Maar Klahr hoort eigenlijk meer thuis in de categorie van Anger, Harrington, Kuchar, Warhol en Cornell. Kunstenaars die een sterke affiniteit met het klassieke Hollywood hadden, die de industrie begrepen en zich er tegelijkertijd met radicale vormexperimenten tegen afzetten. Net als Jacques Tourneur is Klahr iemand die atmosferen schept. Hij roept niet alleen stemmingen en omgevingen op, maar hele ontologische terreinen, waar gebeurtenis en emotie een sterke archetypische kracht en dromerige intensiteit hebben.’(Mark McElhatten, in het kader van een Film Society of Lincoln Center Image Innovators Program, mei 2000)Het programma omvat vier premières en drie recente favorieten. Engram Sepals is Lewis Klahrs eerste nieuwe serie in bijna tien jaar .