Rosetta is, net als La promesse, een portret van de Waalse sociale onderklasse. De film laat de dagelijkse overlevingsstrijd zien in een troosteloze samenleving waarin iedereen op zichzelf is aangewezen. Rosetta, een sterke, intense rol van nieuwkomer Emilie Dequenne, woont met haar alcoholische en agressieve moeder in een woonwagenpark en is net ontslagen bij de bakkerij. Elke dag is ze in touw om te zorgen dat er wat geld en eten is. Rosetta is nauwelijks een sympathiek personage: ze maakt voortdurend ruzie met iedereen, is koppig en asociaal. Ze vecht zich een weg door het leven met maar één doel: werk vinden, ontsnappen aan de armoede en een normaal leven voor zichzelf opbouwen. Ze verraadt zelfs de enige vriend die ze heeft om aan een baantje te komen. Toch wordt haar iedereen-voor-zichzelf mentaliteit niet ingegeven door egoïsme, maar door overlevingsdrang. Uiteindelijk kun je niet anders dan bewondering hebben voor haar vechtlust.De stijl waarin de film gedraaid is, is een equivalent van Rosetta’s weerbarstige en obsessionele karakter: intens, geconcentreerd en fysiek. De handgedraaide camera plakt aan haar vast, is in claustrofobische close-ups voortdurend op haar gefocused. Verhaallijn en dialoog zijn minimaal, de locaties grauw en deprimerend. Meer nog dan in La promesse heeft het realisme een documentaire karakter, waardoor de film de suggestie wekt het leven in zijn meest pure en rauwe vorm te verbeelden.
Film details
Productielanden
België, Frankrijk
Jaar
1999
Festivaleditie
IFFR 2000
Lengte
91'
Medium/Formaat
35mm
Taal
Frans
Première status
-
Regisseur
Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Producent
Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne, Les Films du Fleuve, ARP