Fuera

Twee generaties Argentijnse mensen van rond de twintig kruisen elkaar in een onrealistische tijdsspanne. De huidige, en de verdwenen generatie uit de tijd van de Argentijnse dictatuur. Een overleden man, slachtoffer van het regime, keert naar het leven terug teneinde zijn zoon op te zoeken. Een jong meisje, dat haar identiteit in de poëzie zoekt, vindt hem en neemt hem mee naar huis. Een echtpaar van de verdwenen generatie wordt gepakt wanneer ze het land per boot proberen te ontvluchten. De echtgenoot dringt erop aan een reis te maken met militairen uit zijn persoonlijke verleden, op dezelfde boot waarvan hij nu de eigenaar is. Die bewuste reis heeft de man en vrouw ooit van elkaar gescheiden, maar de vrouw besluit dat ze koste wat kost zich weer bij haar man wil voegen.Fuera is bepaald geen makkelijke film: fragmentarisch, geïmproviseerd, met een hoge mate van bewegingsvrijheid en abstractie, wordt het a-synchrone verhaal verteld. Regisseur Schvartzapel draaide de film in Buenos Aires en omgeving in een tijdsbestek van 29 dagen, met een beperkte crew bestaande uit drie personen, met hulp van de acteurs tijdens de draaidagen.Schvartzapel: 'De film evoceert de aanwezigheid van mensen die tijdens de dictatuur zijn verdwenen. Wat van hen overbleef zijn brokstukken uit een fictieve tijd, samengevoegd bij de nieuwe generatie. Beide generaties zijn op zoek naar iets dat alleen hen toebehoort. Een plek om te leven. Maar die plek werd door de samenleving buitengesloten.' EH[Noot Celine: zowel aan de film als aan de program notes is geen touw vast te knopen: hier zul je het mee moeten doen ben ik bang