Reverberations of Light

Morning, Wait, Reverberation, Field, HistoryIn zijn vroegste films onderzoekt Gehr systematisch de wijze waarop de basiselementen van film – licht, beeld en beweging – met elkaar in verband staan, of juist niet met elkaar te maken hebben. In Wait herontdekte hij, door beelden langer dan gebruikelijk te belichten (tot anderhalve minuut), de bewegingloosheid zoals die binnen de bewegende beelden, wat film is, bestaat. En ook de relatie tot licht openbaarde zich opnieuw, omdat het licht de emulsie wegvrat. Datzelfde effect – licht dat het beeld schept of vernietigt – is ook waar Morning om draait. In Reverberation gebruikt hij het steeds maar weer ‘doorfotograferen’ van één beeld om de oerkracht van film tot uitbarsting te laten komen: beelden gaan kopje onder in de dansende filmkorrels. In Field onderzoekt hij de camerabeweging; supersnelle pans veranderen de omgeving in flitsen die uit niets anders bestaan dan zwart-witstrepen, begrensd door de vier zijden van het kader. History doet hetzelfde maar dan nog heftiger. Deze film heeft niets geregistreerd (hij is gedraaid met een camera zonder lens die gericht was op een zwart doek), behalve dan de chemische processen die aan film ten grondslag liggen: een golvend oppervlak dat, zoals Gehr zelf zegt, niet eens een onderscheid maakt tussen licht en donker – net als het moment dat voorafging aan de schepping.