Yanzhi kou

Rouge blikt terug op een verloren gegane wereld: de banketzalen en ‘bloemenhuizen’ van het weelderige en decadente westerse district van Hongkong in de jaren dertig. Fleur is de perfecte belichaming van deze wereld, een duur ‘bloemenmeisje’ dat in haar eerste scène gekleed gaat als man en een mannelijk klaaglied zingt voor een verdwenen courtisane. De slappe held valt voor haar zodra hij haar rokerige basstem hoort. De film laveert heen en weer tussen deze wereld van lak en het hedendaagse Hongkong, waardoor niet alleen de ongelooflijke veranderingen die de stad heeft ondergaan worden blootgelegd, maar tevens droogjes wordt geconstateerd dat sterven uit liefde uit de mode is geraakt. In zijn ingewikkelde spel met de tijd levert de film niet alleen een ontroerend en oorspronkelijk spookverhaal, maar tevens een aantal complexe overpeinzingen over wat de maatschappij verliest en wint met het verstrijken van de tijd. Tony Rayns